19/06/2008
EL GRANU MAIZ
Había una vegada un paisanu mui reutu. Na so quintana teníenlu toos por xente serio y cuerdo. La xente diba a la so casa a pedí-y opinión sobre enfotu diverso.
Pero, derrepente'l paisanu tórnase miedosu, garra miéu a les pites. Sí, garró-ys mieu, porque dicía qu'él yera un granu maíz y elles quiríen comelu. Dicía'l home a voces: "¡Soi un Granu Maíz, soi un Granu Maíz!, ¡Pechai les pites nel so corripu, que quieren comeme!", Y la xente'l llugar emprincipia a coyé-y miéu a él.
La xente decide llevalu a
-A ver ho, ¿quién ye vusté?
-Yo soi un granu maíz.
-Non home, non. ¿Cómo va ser usté un granu maíz?. Usté ye un home que llámase Xuan García.
-Non, non, yo soi un granu maíz.
Amárrenlu, y dempués d'otru mes de curación tornen entruga-y:
-¿Quien ye vusté?
-Bonu, yo soi un granu maíz... que llámase Xuan García.
-Non, equí nun hai ningún granu de maíz.
Tornen amarralu de nuevu, y al mes:
-Dígame ho, ¿Quien ye vusté?
-Bonu, soi un home que llámase Xuan García.
-¿De xuru?
-Sí.
-Bonu, entós yá ta usté curau. Vamos llevalu a la so casa.
Y nel so pueblu la xente ponse percontento cuando lu ven llegar. Diz el médicu a los sos vecinos:
- Ta yá curáu. Mirái si non. ¿Cómo te llames?- entruga'l medicu.
-Llámome Xuan García.
- Y... ¿Qué yes?
-Soi un home.
-¿De xuru?
-Sí, de xuru.
-¿Tas seguru de verdá?
-Yo sí toi seguru, les pites nun sé si tarán.
Esti cuentu sintieralu fai un bon feixe d'años, n'Uviéu, peime que fora a Dolfo Camilo Díaz, ou nun séi si sedría más bien a Milio'l del Nido... la verdá ía qu'espero sepan perdonar, pero nun llembro.
Bono, esperemos qu'al Partido Popular nun-y pase igual col tema l'asturianu nesta reforma l'Estatutu
Labels: Actualidá, Lliteratura
<< Home
![](http://www.alianzo.com/ranking-blogs/boton.php?url="htpp://www.munduxaime.blogspot.com")
